Çamurlaşmak Şiiri - Önder Karaçay

Hüznümü indirebileceğim bir liman arıyorum.
İnsanın vahşiliği yordu gözlerimi ve sözlerimi
Yükümü bu yorgunluk gün geçtikçe artırıyor
Taşıyamıyorum artık bu gemi ile bu yükü!

Dünyanın karası ve limanı az
Yüz karası insanı ve gemisi çok
Dörtte üçün içinde arınamadan suda yüzüyor

Dünya insana ne kadar çok benzemeye başladı
Kan ve sudan başka iradesi olduğu halde kullanmayan her insan menfaati için her çamura yatıyor