Çamurdan Oyuncaklar Şiiri - Abdullah Uludağ

Avuç içimde ıslak bir dünya,
Toprak kokusu sinmiş parmaklarıma.
Bir tutam hayal, bir damla su,
Çamurdan doğar çocukluğumun oyunu.

Küçük bir kuş yaparım, kanatları eksik,
Uçmayı bilmez ama umutlu, sevecen.
Bir de minik bir ev, penceresi güneşten,
Çatısı kırık dökük, ama sıcak içinden.

Yağmur iner, şekiller erir birer birer,
Olsun derim, güzeldir baştan başlamak her sefer.
Çamurdan oyuncaklar, çocukluğumun izi,
Dağılır rüzgârla, kalır içimde yeri.

Bir topaç döner elimde, çamurdan ve umut,
Parmak izlerimde saklı çocukluk unutulmuş bir nutuk.
Minicik bir at yaparım, yelesi rüzgâr,
Koşar düşlerimde, yıpransa da azar azar.