Neşeyi buyur ederdik fakir yuvalarımıza
Biz sokaklara gülümserdik; sokaklar bize.
Acıyı bastırırıdık kahkahalarımızda.
Önlüklerimiz özgürlüğümüzdü
Masumiyetimiz beyaz yakamızda.
Biz hayatı buyur ederdik kapılarımızdan,
Hayallerimiz,çamurdan oyuncaklarımızda.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta