Cocuklugumdan kalan kirmizi toprak...
Bazen ucusan, bazen parmaklarima yapisan...
Ne kadar cok oynadim seninle...
Nasil oynardin benimle?
Her defasinda her yerime yapisirdin
Ama ne zarari var toprak...
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Haklısın Yasemin.Doğuşumuz toprakla oldu.Toprağa biraz su kattık çamurdan çocukluğumuzu yaşadık.
Ve dönüşümüz de toprağa olacak.
Yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta