Terk edilmiş çocuklar gibiyim
Üzerine süprülmüş acılarım
Mezar taşında ismimin bile olmadığı kaderim var
Biliyorum; sana dönüşüm toprakta olacak
Bırakın diyorum,bırakın beni
Ölümle kardeş olayım
Ne kadar yıkansam da kirletiyorlar beni
Temizlenemiyorum
Sen bataktan çık benimsin diyordun
Artık sende kirletiyorsun beni
Ne olur al ölüm
Döşüne al beni
Yada yeniden çocuk yap beni
Çocuklar geçiyor gözlerimden
Allı yanaklarıyla masum çocuklar
Bir zamanlar ben olduğum
Anamın kucağımdaki sıcaklık
Sokaklardaki acılar geçiyor
Göğe merdiven kurduğum
Uçurtmalar geçiyor
Gökyüzüne bakarken
Denizi seyre dalmışken
Mavi gözlerinle sen geçiyorsun aklımdan
Martılar ağlaşırken
Kara dumanlar yükseliyor yüreğimde
Çocuklar bağırıyor içimde
Temiz pak yüreğimi çamura buluyorlar hep birlikte
Kayıt Tarihi : 14.9.2010 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye Yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!