Çamlıcada bir kır kahvehanesi

seni unutmak için bir cigara yakmak yetmez
üstelik çamlıca sırtlarında bir kır kahvehanesinde
yedi tepeli şehre doğru
tüm ışıklar sönmüşken
yanımda kahvenin sahibi yorgo
elinde kırk yıllık hatrı
yüzünde bir gülümseme
belirli belirsiz
içinde kim bilir neler saklı?
elimde isimsiz bir roman
yazarına yabancıyım
ama sanki o beni yıllardır tanıyor
ben ona yabancıyım oysa sanki kanımda
ruhumu saran damarlarımda
onlarki olmasalar
uçup gitmek isterdim olduğun yere
satırlarında sen
sayfalarca sen
ve kokun yani cennet
ve sadece senden ibaret
lakin cenneti görmüş değilim
seni gördü ya gözlerim
dahası lafı güzel
ve ben güneş kendini gösterirken
bir kır kahvesinde kırk yıllık sevdamı yazıyorum sana
üstelik hayatımın tam ortasındayken