Çamlıca Bakısı Şiiri - Mehmet Kesen

Burası çamlıca
Gökyüzünü seyrederken
Uyuyakaldığımız yer.
Burada
Kozalak sesleri boğazla yarışır
Ve kuşlar…
Kışlar karışır düşlere
Geceler düşer
Devrilir hece.

Burası çamlıca
İki sade kahve içmiştik
Köpüğü bulutların üstünde.
Alnındaki dolunayla oynamıştık.
Rüzgârla şakalaşmıştık
Yıldızlar şahitliğinde…
Birde İgor amca
Umutları arka cebinde,
Sürgün yemiş telvesi
Düşler ülkesine…

Çamlıca burası
Yahya Kemal’i buradan duyduk
Münir Nurettin ile söyleşirken,
Azize Kalkedon’u buradan sevdik.
Ve sonra
Üsküdar vapurunda
İki yakası bir araya gelmeyen anıları
Bir adı İnsanbul olan
Haydarpaşa’dan yalnızlığa göz kırpan
Keşmekeş şehrin esmer çocuklarını
Buradan besleyip çürüttük…
Sonra hüzün
Sonra kürdili hicaz içtik,
Biraz aciz biraz içli
Makamsız bir sevdada eridik

Burası çamlıca
Kıpırdar parıltılı anılar,
Burası kalbime kahve dökülen yer.
Çıkmayan bir leke bir iz
Sisli bir perde ve giz
Bizim olmayan koskoca bir İS burası.
Ve kuşlar…
Kuşlar kış uykusundalar.
Ağlar gençliğime papatyalar
Bağlar göbeğimi falcı kadın
Çamlıcadan tan damlar…
Çamlıcadan an damlar…

Çamlıca burası
Can kuşum şuracıkta öldü.
Ay’sız ve yıldızsız
Kırık bir hıçkırık kaldı geriye
Kınından sıyrılmış kelimelere
Yazık bir bakış…
Sus gözümün içine
Sus katran karası geceye,
Canım yanıyor
Çamlıca kanıyor
Sus kalbime
Sus kabrimde…