Dört arkadaşla çıktık, Çamlıca’nın bağrına,
Yorgunduk, hem de çok yorgun…
Sevgi seslerini duymak mı çok duydum;
Çamlıca’nın oksijen dolu tepesinde.
Kim milyarlarını vermezdi, bir nebzecik havaya?
Kim kaçmak istemezdi, stres dolu dünyadan?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta