Hep kalın camlı gözlüğünün ardından baktın bana
Bense hep çıplak kaldım sana
Ben utanmadım doğallığımdan sevgimden
Sense içini göstermedin hiç
Yaşadıkça camlar kırıldı,çerçeveler yere indi
İşte artık görebiliyorum organlarını
Çürümüşler! Nasıl yaşayabildin bunca zaman?
Kokmuş,mat sanal öpücüklerle
Acımadımı yüreciğin,tıkanmadı mı damarların
Bir çiçek diksem papatya sulasam
Yeşerebilirmisin ki eskisi gibi?
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!