Her gün aynı saatte aynı kaldırımlardan,
Geçtiğimi kim sezer, sezseler de ne çıkar?
Korkacak adam mıyım ben böyle durumlardan,
Engelleri saf safa dizseler de ne çıkar?
Bir dünya ki, bir camla ikiye sınırlanır,
Her iki yanında da birer kalp parçalanır..
Ve bu dram her sabah yeni baştan yaşanır,
Her gün ölenler bir gün, ölseler de ne çıkar?
Bir sabah açılmasa pencerendeki tüller,
Ne düşünsem bir başka tereddüdü şekiller..
Sen aldırma bir tanem ne derse desin eller,
Hatta bizi günahkâr bilseler de ne çıkar?
Yeter ki aşkımıza bir gölge düşmesin de,
Varsın diller dönmesin vicdanın sesinde.
Seni görmek ne güzel camların ötesinde,
Bana o an evreni verseler de ne çıkar?
10.06.1977
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 9.9.2014 20:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!