Doğa devamlı değişen resim gibi.
Ne kokusu var ne de tadı.
Seni yalnızca izliyorum İstanbul.
Tadabildiğim yalnızca hüzün.
Güneş yakıyor, rüzgâr ise yolların ziftini yalayarak esiyor saçlarımda.
Duyabildiğim korna ve fren seslerinden ibaret.
Daracık odalarda vergiye mahkûm, suçlular gibi yaşıyoruz.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




yasemin hanım,
bütün düşüncelerinize katılıyorum...
ancak geçim derdinde hesabımız...
ev geçindirmek de en büyük zevkimiz....
sevgilerle kutlarım...
kızıldağın çocuğundan...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta