Avuçlarım ve avuçların arasındalar,
Parmaklarının her ayrıntısını görebiliyorum,
Ama dokunamıyorum,
Avuçlarım ve avuçların arasındalar,
Bu aşılmaz camlar.
Nefesimin buğusuyla bulanıklaştırsam
Üzerine yazabilirim sana olan hislerimi,
Ardına sır çeksem,
Bir türkü yaksam mesela,
Ayna olup duyurur sana güzelliğini,
Bu aşılmaz camlar.
Bu camlar nefesimle nefesin arasında,
Kavuşmanın amansız gardiyanıdır.
Görüntün bulanıklaşmasın diye
Dokunmaktan bile korktuğum bu camlar,
Gülüşümü yutan bir zindan.
Bu camları kırmaya kalkışsam,
İçimi yandıran bir kan olur,
Ben beklerim…
Senin de ruhunu kandıran bir an olur,
Kendiliğinden kalkar bu feruze camlar.
O vakit aynalar sırrını verir,
O vakit camlar erir.
O vakit… O vakit!
Yükselir dudaklarımda feruze camlar.
Kayıt Tarihi : 16.8.2015 11:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!