Çamların hepsi de
dönmüş sırtlarını. Siyah keşişlerden
bir dizi gibi dururlar ve bakarlar
kurtarıcının memleketi Doğu’ya doğru
Çıplaklar diz kapaklarına kadar, vazgeçmişler
ilkbahar fırtınasında kumla kırbaçlanmış
kambur her şeyden. Dayanır ve dayanır
Enrico’nun hırpani öncü taburu
Tahılla çevrilmişler yaz boyu
cefa çekmişler susuzluktan. İşine bakar herkes,
çalışırlar gece gündüz.
Şimdiye dek kimse dönüp bakmadı güneşin batışına
Ocak ayı gömer onları karlara, sadece tepeleri
görünür, fakat herkese açıktır ev
bölüştürürler kargalara
ve geceleri fısıldarlar göğün yıldız çatısı altında
(“Ruhun Coğrafyası”ndan, 1984)
Niels Hav (d.1949, Danimarka)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 10.6.2009 22:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fyrretræerne af Niels Hav Fyrretræerne har alle sammen vendt ryggen til. Som et geled af sorte munke står de og ser mod øst, hvor frelseren kommer fra Nøgne til knæene, de gav afkald på alt krumryggede i forårs-stormen gennempiskede af sand. Enricos pjaltede fortrop der tåler og tåler Omringet af korn sommeren igennem pint af tørst. Enhver passer sit, på arbejde dag og nat. Ingen har endnu vendt sig for at se solnedgangen Januar begraver dem i sne, kun hætten er synlig, men der er åbent hus de deler ud til kragerne og hvisker om natten under himmelens stjernetag (fra ”Sjælens Geografi”, 1984)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!