Caminin Günlüğün'den notlar!

Basamaklarım'dan koşarak,
Çıkanlara hayranım,
Onlar ne kutlu kişiler bir bilseniz! ,
Kucağım'da büyüdü onlar,
Hak aşığı olarak,
Gönüllerin'de Allah sevgisiy'le,
Bana geldiler...
Artık ben beytullahın şubesi;
Çok mutluyum:
Bu mutluluğumu sabahleyin,
Öğleyin,İkindi ve akşamleyin,
Ve yatsı namazın'da görmeğe,
Alışmış'ken;
Bir asır geldi karanlığıy'la,
Basamaklarım'dan ayak sesleri azaldı,
Okunan ezanlara,
Yapılan dualara,
KUR'ANA, ve onun emirlerine,
Uymayanları görmeye başladım.
Minaremden yankılanan ezanlara,
Kürsüm ve mihrabım'dan anlatılan Allah kelamına,
Kılınan namazlara ilgi duymayan insanları görün'ce,
Artık ben
,Kubbem'le,mihrabım'la,,
Seccadem'le, tesbihim'le,
Ve bana gönül veren bir kaç mü'min'le,
İçimi aydınlatan Kur'an nuruy'la,
Ta kıyamete kadar yeryüzün'de ihtişamım'la,
İslamın sembolü olarak kalmayadevam edeceğim
Kararlıyım.,!
Ezanlarım çınlayacak,
Bahçemdeki ağaçlar ve otlar,
Secde'ye kapanacak,
Allah bir,! Peygamberim Hz muhammed! diyecek.
O zaman benim dostlarım,
Seccademin tozunu,
Silenler ve benim sadık misafirlerim,
Allah c c rızasını kazanacak'lar.
Bugün ve yarın ve gelecek,
Benim misafirlerimin olacak,
Bunları günlüğüme kaydediyorum,
Selam mü'minlerin üzerine olsun.