Çıplak odamın,
Perdesiz penceresiydi seyrettiğim.
Kocaman kirli camların,
Belki de tek neşesiydi.
Perdesizliğin verdiği,
Kendini gösterebilme gayreti.
Camlar kirliydi ya,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta