camın ciğere gittiği
I.kum tanesi cam olma telaşında
bir şey başlayınca tutkuyla sardım geceyi ve gündüzü
kendime ait bir yüzümün olacağına şahitlik ettim
çok sonradan acemilik sayılacak şeyler öğrendim
bir at dörtnala koştu içimde
yüzüm rüzgârın içinden geçti
yüzüm durmadan rüzgâra
yüzüm ve rüzgâr
bir çiçek gibi sade durdum
yüzüm dünyanın en güzel yerlerinden geçti
ilk dedim bu
sarıldım
sevmek uykumu iyileştirdi
II. cam sıcak bir fırında
yaşadıkça rüzgârın ortasında buldum yüzümü
rüzgâr ve ateş
yüzümün etrafında dans
hem yüzüm kurudu hem dudaklarım
hem tenim
dönen bir dünyanın içinde dönen bir baş
diz nasır nefes güzel kokular ve mütevellit şeyler
hem iyi hem beter
dünya bela dünya şans dedim
filizlendim de
içimde dörtnala koşan atın sesine ve nefesine baktım
yaşamak dedim bu
sarıldım
sevmek uykuma rağmen
III.cam kırıldı
bir şey bitince artık durmayı had bilip
beklemeyi beceremeyen biri olarak
bir harabeye bakar gibi izledim kendimi
geçip gidenlere ileriden bakmış gibi yapıp
hep geriye baktım
rüzgâr geriden yüzüme
rüzgâr artık yüzümün gerisine
insan sadece kendine iyi geliyormuş
/bu sadece bir tembih/
baktım
baktım
baktım
sadece baktım
veda dedim bu
kendime sarıldım
bir şey bitince insan artık kendisiyle uyuyamıyor
Mehmet Sait İmretKayıt Tarihi : 4.9.2024 02:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!