Camime Gidemem Şiiri - Samettin Şenkaya

CAMİME GİDEMEM

Mihrabımı, minberimi aldılar
Cami cematımı benden çaldılar
Ceza için iftiracı buldular
Şurdan şuraya camime gidemem
Namaz kıldırma hakkım yok diyemem.

Açığa alındım cemaat oldum
Kendi camimde garip, yetim kaldım
Aylarca rızamla temizlik yaptım
Şurdan şuraya camime gidemem
Namaz kıldırma hakkım yok diyemem.

Kimi üzülür, kimi nefret eder
Kimi dua eder, kimi kin güder
Kimi suçsuz der, kimi de suçlu der
Şurdan şuraya camime gidemem
Namaz kıldırma hakkım yok diyemem.

Sonunda anahtarlar da alındı
Temizlikten aldığım sevap çalındı
Uzaklaştırmaya sebep bulundu
Şurdan şuraya camime gidemem
Namaz kıldırma hakkım yok diyemem.

Bilmeyen; hoca camiye gelmez der
Ne çektiğimi bilen insaf eder
Cübbe giyebilmek içimde tüter
Şurdan şuraya camime gidemem
Namaz kıldırma hakkım yok diyemem.

Dokuz aydır bekliyorum delilsiz
Devlet denen aygıt; kör, sağır, dilsiz
Geç gelen adalet artık sevimsiz
Şurdan şuraya camime gidemem
Namaz kıldırma hakkım yok diyemem.

SAMETTİN ŞENKAYA
(KUL SAMİ)