Kabe’nin şubeleri,
Gönlün kubbeleri,
Gönülleri şeneltir,
Allah’ın camileri.
Hak yoluna girenlere,
Namazını kılanlara,
Selam onlara olsun,
Camiye gidenlere.
Yanında minaresi,
Tatlıdır ezan sesi,
İbadete çağırır,
Caminin görevlisi,
Yoktur kuldan sahibi,
Bil cami kimin evi?
Hayrına cami yaptır,
Çoktur onun sevabı.
Erenlerle eren ol,
İyilikte kerem ol,
Cemaate hazır ol,
Mükafatı nedir gör.
Söyler Cemal gönülden,
Günler geçer ömürden,
Camileri sevelim,
Paslanan şu demirden.
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazılarınız için çok düşünmüyorsunuz. şiir yazmak kafiye ile olmuyor...kafiye var diye yazılan da şiir olmuyor. tamam bu yazdıklarınız bundan 600 yıl önce olsaydı itibar görürdü...
yıl yunus emrenin yaşadığı 1200'lu yıllar değil...2000 lerdeyiz...içinde bulunduğunuz çağın gerekliliklerine ayak uyduramazsanız kimseye faydanız olmaz...
düşündürün insanları...derdiniz inanmayanları yazılarınızla inandırmak ise ki öyle görünüyor...inanmayan bir insan okuduğunda kafasında soru işareti uyansın...neden inanmalı , niye inanmalı, inan ile inanmayan arasındaki farklılıklar bu konular değinin mesela...
Öte yandan benim şiirlerimi inananlar okur ve beğenir diye düşünüyorsanız yine yanılıyorsunuz...Zaten bildiğini bir başkasından duymak yüzde bir tebbesüm oluşturur o kadar...
saygıyla...
TÜM YORUMLAR (2)