Cami Avlusu Şiiri - Levent Bilgi

Huzur duyduğum bu yerde giderim mevlaya
Ufkumun aralanmasıydı bu kapıya yakarış
Güzellik gönlümde akarken daldım hülyaya
Paslı yüreğimde bu sevda boşuna değil ya

Dillerimde mübarek sözler
Birinde dünyevi diğerinde uhrevi
Her daim ibretli sözler söyler
İşte bu yerde bilcümle bal satar dillerinde

Sabır gönüllere işleme nakış
Tezgahsız yerlerde tespih avare
Dualar cezbeler uzaktan haykırış
Cemaatin buluştuğu bu avluya bir bakış

Sıra sıra banklarda yabancı sıcaklık
Paylaştıkça artan gözlerde yaşamak
Zamanın hükmü yok eş dost hepsi bir anlık
Saflık arıyorsan sadece bu yer aydınlık

Göğe uzanıyor dimdik minare
Hak diyor bütün,bütün sema şahit
Kurşuni rengi solgun kubbe,biçare
Görmeyen gözler boşlukta divane

Anlayacağın anlatamadım yine kaygımı
Cami avlusunda oturduğum sayısız öğle ortası
Nice zaman feryadımı içimde saklı duygumu
Sessiz avluda yüreğime aktı kanlı gözyaşı

Derdim içimde mutluluk arayan dünya
Coştu gönül bu menzilde bulamadığım sensin
Sahilde gördüğüm düşlerimde gözyaşım derya
Yol bu yol kapılar bir bir açılıyor avluya

Damlalar coşuyor pervasız çağlayanda
İşportaya düşmüş amansız nefis belası
Dualar sarmaşık gibi dolanır doğru Allah’a
Esrik’in olmuşum ya Rab bu kul huzurunda

Umut kapısı bekler eşiğini,çocuk,yaşlı,dilenci
Niyetler tekbir olsa da saf saf salavat
Yaşlıysa belki bu sondur tutamazsın giden genci
Asırlardır köprüdür bu avlu nakdi ömrüm yolcu