Camekân Cambazı
batan güneşin halsiz kızıllığında
sırıtıyor çekiştirdiğin çocuk yanın
anlamsızlaşan tını
gelgitlerin uzantısında
soğansuyu acımtırak
hoş ama
yorgunluk sıvışmış dar şakağından
kalem tutan el kağıda sarılı
sureti bulanık, ayak kaygan
alevlenir aşk mısralardan
iki mevsim arasından fırlayıp
öbek öbek hasrette kalem ucu
aralarına giren soytarı klavyenin
çekiştirildi tuşları
günahlar ipe serildi
dertleşildi ağlaşıldı suçlandı
anlamsız ayrılıkların kurşuni yaşlarında
ıslandı fistanı kadının kıvrımında
fitne tohumları ekili camekan oynaşmaları
geri dönüşümde harcandı bir bir
susamıştı kalem, yokluğunda mürekkebin
satırları gölgeledi divit uçları
bakire kelimeler salındı sayfalara
aşkın denklemiyse kıpkırmızı
çözüldü çözülecek gecenin yırtmacında
…
zamanın önüne atılan zar
şeytan taşlama cambazlığında
Vildan Poyraz Coşkun
12.05.2012
Kayıt Tarihi : 14.7.2019 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!