Camdan Kalp Şiiri - Serpil Kurucak

Neden kırılgan bu yüreğim seni görmediğinde
Özlediğinde neden buruk cam parçası yüreğim
Tek bir dokunuşla yıkılacak sanki parçalanacak
Binlerce parçaya bölünecek her parçasında hüzün

Yanlız senle can buluyor atıyor bu camdankalp
Hissettiği sevgiyle doluyor damarlarına abuhayat
Sensizken boynu bükük bir öksüz çocuk misali
Senleyken kırlarda açmış bahar çiçekleri gibi oluyor

Kimseleri kabul etmedi bir türlü sen gelene kadar
Girmeye çalışanlara da engeller koydu kendince
Kendine sevgisine ve ruhuna layık bulmadi kimseyi
Yanlızca seni seçti bir ömre bedel değer vermeye

Biliyordu artık beklediği asıl sahibinin sen olduğunu
Onu en iyi senin anlayacağını, bilerek kırmayacağını
Ürkek ve narin sevgisini sundu açtı kapılarını sana
Bütün umut kırıntılarının tükendiği en zor anında

Korkuyordu hep ya sevgisine layık bulduğu sen
Bir ömür sevmeye değer vermeye uğruna ölmeye
Razi olduğu sen bu hassas camdan kalbi kırarsa
Binlerce parçaya bölerse sonsuz uçurumlara atarsa

Ne yapar o zaman bunca yıl sakladığı kıyamadığı
Paha biçemediği camdan kalbini nasıl korur senden
Kapılarını ardına kadar actığı kalbine nasıl söz geçirir
Nasıl unutur seni nasıl dayanır sensizliğe canı yanmadan

Seni yanlızca ince ruhuyla sevmek için içinde saklıyor
Senden tek isteği saf sevgisine karşılık vermen layığıyla
Kırmadan incitmeden gideceksen bile canını yakmadan
Camdan kalbe yaraşır mağrur onurlu ve sonsuz sevginle