Hiçbir şeyin farkında değilsin değil mi?
Her şeyi gördüğünü zannediyorsun,
İstersen her şeye ulaşabileceğini, dokunabileceğini
Cam bir fanustasın oysa.
Gözünün önünde sürekli sergilenmekte olan bir film
Ve sadece izlemekle yükümlü olan sen.
Ta ki, bir karartı gelene kadar
Sana sunulduğunu zannettiğin dünyanın önüne.
O zaman görürsün kendini,
Kendi yansımanı.
Ve üzülerek fark edersin
Tüm doğru bildiğin yanlışları.
Pasifleştiğini,
Kendi önüne camdan bir duvar inşa edilmesine izin verdiğini.
Sana her şeyin içindeymiş gibi hissettirip
Nasıl da etkisiz hale getirdiklerini.
Kır artık şu duvarları!
Başkalarının izlemene izin verdikleriyle yaşama!
Gir içine hayatın,
Diğerlerinden ayır kendini.
Fark katabilirsin yaşamına
Ve sadece görmeni sağladıklarıyla idare etmek zorunda sayma kendini.
Farklı yaşa,
Farklı hisset!
At gözlüklerinden ve tüm alışkanlıklarından kurtul,
İç sesini dinle
Ve şimdi keşfe çık hayatı.
Kayıt Tarihi : 23.12.2019 11:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!