Camdan Dünyanın Betimlemesi

Gizemli atmosferinden sıyrılıp gecenin,
Baktı aynasının boşluklarına gökyüzü.
Mihenk noktasını buldu kainatın.
Ve nihayet göründü sabahın yüzü.

Derken hayaletler silindi duvarlardan.
Herkeste bir ferahlık hissi...
Uzayan, kıvrılan yolların bittiği yerde,
Camdan dünyanın betimlemesi...

Karaladık, sildik; karaladık, sildik.
Düşsel siluetlerin hayli ötesinde.
Ve baktık, yolun başındaymışız hala.
Yok olmaya yüz tuttuk boşlukların öfkesinde.