Herkes öldürürmüş sevdiğini.
Ya bir şiirin mısrasında,
Ya da bir şarkının ezgisinde.
O zamana kadar,
Kimse yazmamıştır ona
Ne şiir ne de şarkı.
Direnir gönül,
Direnir yaşatmak için sevdiğini.
Zaman geçer,
Yaz küsüp yerini kara kışa bırakınca,
Lapa lapa kar yağar insanın içine.
Buz tutar sızısı.
Anmaz olur kelamı,
Söylemez bağrı yanık türküleri.
Elini ayağını çekince kalem,kağıttan
Satırlarca ıssızlık çöker sayfalara.
Yürek ölür,dil susar.
Aşk ise başka bir baharda
Camdan sözlere sapar.
Kayıt Tarihi : 30.8.2022 15:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Goncagül Çolak](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/30/camdan-asklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!