Camda ki minik gülümseme.!
Sıktım sıkıştırdım duygularımı dişlerimin arasına,
Var gücümle ısırıyordum
Sana anlatmak istediklerimi anlatmak, mümkün değildi.
Ellerimi sana her açtığımda, dünya küçülüyordu avuçlarımın içinde
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Perdeyi her açıp, camı ardına kadar açtığımda
Bir yeni duvar örülüyor her gün yeniden
Gülen gözlerinle bakarken karşılaşmadığımda
Neden diyorum kendime, gitme diyemedim ona
neden.
Sevseydi gitmezdi
Sevmeyeni neylemeli
Tebrikler güzel bir şiir
Selamlar
Benim senden beklediğim sadece iki sihirli kelimeydi
Tüm zenginlikler akacaktı işte o zaman bana
Karşılığı dünyaya bedel bir gülümsemeydi
Şimdi biliyorum hiçbir işe yaramayacak bu yazdıklarımda
işe yarayacaktır..sevgi dolu yüreğinden yüzüne yansıyan tebessümlerin eksik olmasın..tebrikler
Camdaki minicik bir gülümsemeyi beklemek...
Bence bu da yeterli bir nedendir yaşamdan zevk alabilmek adına . Yeter ki o pencereyi açabilelim ve gülümseyecek bir yüzü karşımızda görebileceğimiz umudumuzu yitirmeyelim ...
Şiiriniz çok güzel sayın Okan Yavuz .
Uzun olmasına rağmen hikaye bütünlüğünü bozmadan, şiire dönüştürülmüş olması nedeniyle kutluyorum sizi ve yüreğinizi....
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta