Korkar olduk
Işıktan
Örtük perdelerimizi
Hayli zaman evelinden
Korku
Kapatılan ışıkta camda doğan birsam
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu camcının itlerini okudum sanırım sekiz şiir oldu- üstü kapalı vurgularla - yok oluşu yıkılışı seyir ettim- bütün bunlardan kim ne kadar anlar bilmem ama ben son şiirde bir mısra ile yakaladım- ne dört bin yıllık tarih bin yıla sıkışır - ne bin yıllık tarih bir güne- bir gün bir tarih yapılır - on binlerce yıl olur... saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta