Camcının iti 04 Şiiri - Abdullah Mennan

Azap içerisinde ruhu
Gözlerinde yaşı
Şarktan garptan gelen misyonerleri
Soluksuz anlatıyordu
Gerilerde kalmış günleri

Güneş yağmurlarında yıkanmalar
Düşünmeden yarını gerinmeler
gitmişti ıtır kokusu getiren rüzgarlar
soldu saf rüyalarda görülen zambaklar
açmayan akşam sefalarına bakmalar
bitmek bilmedi hoyrat zamanlar

Soktular koçanı
Bastılar koru
silah şakırtılarında soldurdular
yaseminleri gülleri yürekleri

öğretilirken yeni doğrular
silinirken bizi biz yapan anılar
biz kabullendik
biz Seyrettik
biz dinledik
biz geri çekildik
Biz
bizi susturduk

karınları aç
mideleri boş
delmekte bastırdıkları kayalar
korkusuzca bakan
gençlerin gözleri
dinliyorlardı sözleri

Endüstrileşmemiş toplumlar
Toprağı üretenler
ve zenginliği elinde toplayanlar
kentler kırsalın ürettiğini tüketen
çok katlı gecekondular
korumak için yarınlarını
bizlerin içinden seçtiler köpeklerini
yasakladılar sevgiyi dinde törede
soldu gönüller
açamadan
o ateşi baharlar