kara toprakta karapençeleri
Boz iri kafası
Arasında Parlıyor
Gümüşten kılları
Uzanmış seyrediyor
Yanıyor
Duman duman dışarısı
gözlerinde hayat ışığı
Bir zamanlar heybetli olduğu
Baldırlarındaki kıvrak kaslarında gizli
unuttuğu gülümseme
Geldi oturdu dudaklarına
tılısımlı bir uykudan uyanıyordu
uyanıyordu acılar içerisinde
ayaklandı
Yelesi uçuşurken rüzgarda
Ağır derinden
Gittikçe hızlanan sözlerle
Geldiler garpten misyonerler
Ayaklarında çizmeler
Ellerinde
Baltalar
Endüstriyel devrimle yapılan
Siyasal burjuva devrimle bilenen
Baltalar
kesmişti kara elde
kara kapkara balta
durmamıştı kara nacak
sanki vermişlerdi bir nebze emek
Kışlalanan kentler
Sirklere dönen mabetler
Satın alınan vicdanlar
davası olmayan köpekler
beslendiler
Delilsiz dava
Kanıtsız sav
Sorulmadan
Soyulurken gönler
Sahte özgürlükler
Uyutulan gönüller
Alıp götürülen bir bir renkler
dünya dünya olalı görmedi
böylesine bir yayılmacılığı
Ses çıkarmadık geri çekildik
Korkularımızın esiri olduk
Kendisiyle beraber
kendinden olanları da
Onbinlerce tarihi sıkıştırdılar
bin yıllık bir savaşlar tarihine
yeni doğrularla
Kayıt Tarihi : 26.4.2009 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!