Ben, kaderimi ayaklarımın altında taşıyan cambaz,
İp benim yolum, hayatım, kaçınılmaz kaderim.
Her adım bir seçim, her duraklama bir ölüm tehlikesi.
Aşağıdan haykırıyorlar: "Düş artık!" diye,
Bilmiyorlar ki düşüşüm, onların da sonu olacak.
Ben düşersem, yıkılacak bu karton evren.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta