Son adımımı atarken, ipin en hassas noktasında,
Anladım ki tüm hayatım bu ana hazırlıkmış meğer.
Sirk çadırı, devasa bir annenin rahmi gibi sarıyor beni,
Son nefesime şahitlik ediyor bu kadim tapınak.
Koptu ip, bedenim boşluğa süzüldü usulca,
Zaman durdu sanki, yerçekimi unuttu görevini.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta