Çamaşır Seriyor Bir Kadın Issız Kadınlığına

Ebrû işlemeli sabah rüzgârı;

her mesut çizgi gibi menevişli sözlerden,

tecrid edilmiş bülbüllerin feryâdı! ;

bulutlarda, eldeğmemiş öpüşlerden..

Sıcacık, usulca akan bir yılkıdır bu,

sekilenip gökkuşağının renklerine;

gözlerine gözlerimi sürdüm,

renk renk giyinmişti gözlerin,

içimde yetim kalmış incilerle,

ipileyen yağmurun gergefinden;

eğiriyor kalbime kalb atışlarını..

Hayalî çehreler sağır boşlukta;

mermersiz dudaklar, hicâzkar kâdehler,

en hazin şarkılarda en geniş akisler;

ığranır bâkir gülüşlerin lâmbalarında..

Kalbten kalbe giden bir yol vardır,

seher vakti mehtâbın rüyâlarında;

al dağı, cilet rüzgârı, belâ yıldırımları,

uhrevî baykuşları, kül rengi yıldızları,

tılsımlı yüzünün ay ışığından odalarında;

çamaşır seriyor bir kadın ıssız kadınlığına.