Asırlar öncesinden yavaş yavaş sızdılar
Aldatma halka arken dinsiz düşmandır yaman
Kalabalık gözüktü lakin çok da azdılar
Biz yalana kanarken kötüye kaldı zaman.
Bir demokrasi nutku göz boyandı hileyle
Gör insanlar aç susuz kuru ekmek çileyle
Bu âdemi şeytanı taş gürzle helak eyle
Gökler ateş kusarken diyemediler aman.
Tükenişe giderken şimdi dağda kurt ulur
Öyle duyduk büyükten mümin uyanık olur
Millet engin zekâyla doğruyu elbet bulur
İslâm’ı yok sayarken umut yolunda şaman.
Evler birer harabe koca kıta yanıyor
Elde tahta kepçeler kanımıza banıyor
Mermi adres ararken aptal oyun sanıyor
Müslüman kan ağlarken sanki bir avuç saman.
Anneyi tanımadan ölüyor bak bebekler
Türkü çağırır gezer daldan dala şebekler
Gafletteki herkesi aynı akıbet bekler
Onlar hınzır gülerken sıcaktır halâ maman.
Gülen dost yüzleriyle kapımıza dayanıp
Uyarısız sessizce bombalarla doğranıp
Cehalet kader deyip sonsuzluğa uyanıp
Bütün dünya susarken bir anda oldu çaman.
19.06.2017
Ahmet Çelik
ÇAMAN: 1- Kebap, pirzola 2- Kurutulmuş pastırmalık et.
Kayıt Tarihi : 22.10.2017 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!