Bir cama vuran gün ışığı gibi,
dağılmaya mecbur bu insanlar.
Maddeye takılıp gerçeği bilmemekle,
anlamsızlığa meftun bu insanlar.
Kendini padişah sanan kul gibi,
hüsrana mahkum bu insanlar.
Geldiği yeri unutan bir yolcu gibi,
kaybolma ile meşgul bu insanlar.
Kayıt Tarihi : 5.9.2025 01:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Maddenin her şeyi açıklayamayacağını öğrendiğimizde, köklerimizi hatırlayıp tarihimizin utanılacak bir şey olmadığını hatırladığımızda ve evrendeki eşsiz düzene bakıp yüce yaratıcının huzurunda eğildiğimizde kurtulacağımızı anladığım bir gece vakti yazıldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!