Cama Değil Cana Bak Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kendi içini göremeyen
Aynalara bakmasın...

Bi' yerden sonra
Cama değil
Cana bakıyor insan
Özünü, sözünü bulmak için.

Diliyle ''nasılsın?'' diyene iyiyim derim hep.
Kalbiyle gelmeyene kalp kapısı aralanmaz...

Gösteriş içe perde...

İnsanın kalitesini nezaketi belirler!..

Dili çirkin olanın kalbinde güzellik aranmaz...

Yaramıza umut basıyoruz habire...

Önce
Bi' duruşu olmalı insanın kendine...

İdrak et!
İçine doldurmaya çalıştığın dünya boş...

Nasıl bir zaman bu?
Abuk sabuk hal ve hareketlerle biçimleniyor karekterler...
Oysaki bi' duruşu olmalı insanın asalet fışkıran!..

Kendi yarasını kendi diken
İğneden ipliğe kadar yorgun düşüyor...

Sızısını duymadığı yaraya nasihat ediyor
Kendi hayatının yolunda...

Şu beklenti denen illet berbat bir şey...

Birilerinin yaptığı çirkinliği sergiliyorsan
Senin de onlardan farkın yok demektir...