Çam Kozalağı Şiiri - Elife Ergan

Eğricesine ulaşmaz çam ormanı
Bakir çayırlar yamacına sırt verir
Ökse otu elleriyle sarılıp, meşe gövdesinde yeşerir
Bağrı açık bekler ovasında kuzusu...

Kavruk sinesinde çağlayan hasreti
Tepelerin tepesine taht kuran çam kozalağı
Bire bin değişmez tabiat haklı
Kumrular sevdasına yol alır hevesli...

Melekler göğünden yüreğine seslenir
Seyran tepesinde bağlı tutkusu
Kalem olur yazgısı fermanı kutsi
Eğilmek zorunda kalmaz baş koyar....

Sıralı dizim dizim dizilir, süzülmez
Asi başı eğilmez, dik durmaya yeminli
Kirmenli saçları her rüzgâra saçılmaz
Kale sıcağında yağışsız uğuldar, susmaz..

Esemez öyle çerçevesiz kalır sanma
Sırlı, sıtırlı billur gözlü, sırça köşk
Kumrular hayran kalır sabrına
Eğilmez eğdirmez, onuru sevgisi petekli...

Elife Ergan (Elifçe )