Kırıldım… Öyle bir kırıldım ki,
Ruhumun en derin yerinde sustu her şey.
Bir değil, bin cam parçalandı içimde,
Her bir parça, kanarken bir duaya dönüştü.
Ey aşk, Sen ki ilahi bir sır gibi,
Kalbimin kıyısına konan güneşsin.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta