her şey insan için
kendine dönmüyor dünya
bilmesek
belki de yok
ne evren
ne aynadaki hülya.
gül kopmalarındaki dal gibi yaram
kendi şehrimde göçmen
dünyanın sesinde fısıltı
okyanus firarisi rüzgar gibiyim
gececi hüzünlere
ve sana müdavim.
her aynada bir aşk izi
sahipsiz hayaller
bir güzel bakış vardır
düşlerimde kandığım
cam kırıkları denizi
uğruna yalnızlığım.
Kayıt Tarihi : 29.12.2013 18:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!