Cam Kırıkları Şiiri - Hasan Okursoy

CAM KIRIKLARI

Hangi sokak?
Düğmesini çözer
Yola kiraz atar
Akşamı bekler

Yılların ardından
O unuttukların
Saçak altından
El eder

Öyle bakma
Yalnız kuşlar gibi
Günü kırıp durma
Birden akşam olma

Bu günler de geçer
Acını kanatma
Güneş doğar
Isınır her yer

Kurcalasan da
Günü soldurma
Kimse aramaz
Bu saatten sonra

Hava soğuk
Kar yağacak
Arkadaş hasta
Bay pas olacak
2
Aklında iki salıncak
Biri acını biri düşünü saklar
Uçurtmanın kuyruğu kopar
Sende ise uzaklar kanar

Bırakmaz anılar
Böyle önüne düşer
Bazen yanında
Yalnızlığın koşar

Bahara kavuştum derken
Birden gelir bu soğuklar
Donar ağaçta çiçekler
Söner umutlar

Kırıp dökmek kolay
Bir de zordur unutmak
Bağ bozumuna kadar
Kalanı toplamak

Bahar gelince
Yaprak hışırdar
Yazları coşar
Aklın şaşar

Ah! O gençlik
Kitap aralarında
Kuru çiçekler gibi
Seslenip kaçar
3
Bazen unuttukların
Böyle karşında söyler
Bir de yağmur başlar
Bulut güneşi saklar

Bahçendeki ıtır
Şimdi nerede kokar?
Gidenler gibi
Boşluğu içini yakar

Çıtırdayıp durma
Artık gelmez onlar
Tutamadığın rüzgâr
Uzakta uğuldar

Son kalanlar
Sen konuştukça
Söküğünden sarkar
Yalnızlığın bakar

Solan kumaşlar gibi
Gün geçmişini arar
Gıcırdar kapılar
O günler fısıldar
4
Ah! Çocuk
Kavunda ol da
Canlıda olma bıçak
Umut ek onu yaşat

Her gün her yerde
Mutlu ol genç yaşa
Gülüşünü çoğalt
Kimsede olma maşa

Bu yaşam uzun değil
Gün gelir akşam olur
Umudun dürülür
Karanlığı kalır

Yalnız insan üşür
Dost arkadaş bul
Yalnızlığı kov
Günü eğir dur

Artık yorgunluğunda
Seni o sokaklar da bırakır
Kandilin lambanın isinde
Yıllar arkandan konuşur
5
Bazen uzaklara giderdin
O yollara söylendikçe
Git git bitmez derdin
İşte bitti bugün

Artık her gece
Kimse beklemez
Külün de kalmaz
Ocakta köz ışımaz

O unuttukların
Köşede yalnızlığın
O sarkan pişmanlığın
O boşluğun da kalmaz

Ah! Çocuk
İncinmiş yanımı
Yine açığa vurdun
Onarılmaz o yanım

Neler vermezdim
Bu sağanaktan sana
Her gün gül oyna
Çocukluğunu yaşa

Oku yaz
Hiç unutma
Savur sağa sola
Sevincinden kopma
6
Bazen insan
Yarasını kanatır
Uzakları düşünür
Susar kalır

Geçmiş günler
Islığında solur
Anılar toplanır
Eser durur

Bir de kıyısında
Güne çentik atar
Cam kırıkları
Eline batar

Uçamayan kuşlar gibi
Bir de acın kalır
O dalgınlığın
Yola taşar

Bazen de ipi kopar
Bağlanmaz bir türlü
Gelen giden kapar
Dengin ve acın kalır

Ne yapsan
Bahar da tutuşmaz
Artık kalanların üşür
Geceleri uyku tutmaz

Hasan OKURSOY
Yelki