Cam Kırıkları... Şiiri - Nevin Akbulut

Cam kırıkları hep ayaklarımın altında
Her yerdeler….
Birinden kurtulsam, diğerine denk geliyorum…
Bütün acılar cam kırığı,
Canım kırılıyor…

Her cam kırığı aynı olmasına rağmen,
Hepsi ayrı ayrı acıtıyor…
Hepsinin bir izi var ayaklarımın altında…
Ben de ayaklarım altına aldım,
Tüm acılarımı, eziyorum…

Acılarımı ayaklar altına aldıkça,
Boğazıma kadar doluyorum…
Bir düğüm, bir yumruk takılıyor boğazıma yine…
Yutamıyorum, tutamıyorum acılarımı
Cam kırıkları çok acıtıyor…

Terk edildiğim her yer de,
Yüreğimden bir parça bıraktım…
Bir iz, bir işaret terk edildiğim yerler,
Beraberinde cam kırıkları,
Yitirdiklerim var, kanadıklarım, kanattıklarım…

Bu şehir baştan aşağı cam kırığı artık,
Canım kırıldı…
Şehir kırıldı, cam kırıldı, Kar kırıldı,
Buz kesiği her yer…
Ayaklarımın bastığı her yer cam kırığı…

Ben hep Düş’üm.. Düş’tüm…
Her adımım çelme takarken ayaklarıma ellerim de bulandı kana….
Çünkü düştüm, çünkü her yerde cam kırıkları…
Ellerim kana bulandı,
Her yerde Biz kırıkları…

(OnBeş-Şubat-İkiBinOnBir*12:10)