Cam Kırıkları Şiiri - Zafer Özkay

Yalanmış her şeyin yalan,
Gülen o gözlerin,
tatlı sözlerin yalanmış,
Ben kendimi sende bulmuştum,

Senin yanında senin sevginle,
Mutluydum, huzurluydum,
Oysa senin için öyle değilmiş,
Sahteymiş duyguların hislerin yalan.

Sen gidince viran bir şehir gibi yıkıldım,
Kuruyan bir yaprak gibi savruldum,
Kırılan bir cam gibi dört yana dağıldım,
Kopan bir çiçek gibi sararıp soldum.

Her şey senin yüzünden her şey,
Umutlarım vardı, hâyallerim vardı,
Her şey bir anda yarım kaldı.
Ardından baka kaldım.

Senden bana kalan bir resmin,
Bir anıların bir de kırılan bir kalp,
düzelmeyen bir kalp.
Bir cam gibi kırılan kalp.

14 Ağustos 2010