Cam Kırıkları Şiiri - Canan Karatoğma

CAM KIRIKLARI

Camdan,buzdan bir bebek.
Yalın ve yalınayak
Bir fener ışıltısıyla
İyiliklerin,güzelliklerin tüm çıplaklığıyla
Yüzyıllardır,
Bir uçurum kenarında duruyor.
Gözlerinde binlerce yıl ötesinin ümidi
Bir adım atsa düşecek,
Bir adım atsa…

Derken sen çıkıyorsun
Seviniyor cam bebek.
Sittin sene beklediği kurtarıcısını görüyor.
Ağlamak istiyor ağlayamıyor
Bağırmak istiyor bağıramıyor
Haykıramıyor bile tüm dünyaya,
Sevincinin tek hecesini.
Çünkü sen elini uzatıyorsun o anda
Bebekte tüm korkularından arınmış,
İçinde özgürlüğün içkisiz sarhoşluğu.
Ürkek parmaklarıyla uzanıyor sana

Birden çekiyorsun elini; apansızca,amansızca.

Cam bebek ve uçurum;
Geriye kalan,
Birkaç damla su ve ufak cam kırıkları…

Canan KARATOĞMA