fal bakmayi ogretirken ayran izlerinden cocukluk hatiralarinda
mevlit vakitleri, olume yakin hasta yatagi yakininda
bir yandan cama donuk yuzu, yari huzunlu cocuk gulusu
bahcedeki gulleri seyre dalmis cam kirigi gozleri
ve sevme, sevilme istegiyle uzandi hastanin yanagina,
koydu basini genis omzuna, takatsiz adamin koynuna
ne canda can kalmisti, ne nefesi vardi solumaya
adam itti kucugu, ellerini istemedi boynunda
kucuk soldu, kirildi camlari aninda
ve dondu yuzunu kirk parcaya ayrilmis cam kiriklariyla,
gullere bakan pencerenin puslu camina
Kayıt Tarihi : 18.1.2009 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)