Cam Kırığı Sancım Şiiri - Türkan Aslan

Ne zaman ayrı kalsam senden
Cam kırığı sancılarım tutar
Vuslat,
Adınla eş
Oysa,
Ne çok bekledim seni bilsen
Şaşarak ve şaşırdığıma da şaşarak
Düşünürüm,
Hayatı ve seni…

Bu basit hayat
Hep şaşkınlık yaratır bende.

Gece vakti, durup dururken çıkıp gelen yolcu gibi,
Bir meçhulden gelen bir demet gül,
Bir avuç küle dönen yaşam,
Yele karışan toza dönmüş beden
Yedi tepeli şehrin yaz akşamlarının ışığı
Açıkta pupa yelkeni görünen her gemi
Seni düşündüğüm anlarda
Cam kenarında denizi seyrederken
Şaşakalırım.
Başlar cam kırığı sancım inceden inceye
Kanatarak söylüyorum duvarlara

Ömrümün en uzun
Ömrümün en kısa
Ömrümün en sıcak

Çabuk bitmesin baharı.

Mevsimler boyu bekledim seni
Bekledi gönlüm
Hep sevecen açan papatyaları
Ilık esen yelleri
Çok bekledim
Bulunca sesini,
Şaşakaldım
Ve
Ne zaman ayrı kalsam senden
Cam kırığı bir sancı saplanır ellerime
Gözlerim gözlerini arar,
Bulamam gözlerini
Bilirim.
Giremem hayallerine!
Düşünürüm seni ve İstanbul’u yan yana
Ne senden vazgeçerim ne de İstanbul’dan

Cayamam sevdandan
Bilirim,
Caymak için çok gencim
Hayallerine girmek için ise geçkin
Yapamam camdan kalbime,
Cayamam…

Ya sen git
Ya da yere çal
Kır, tuz-buz olsun
Öyle bir git ki,
Ya da gitme…
Ben de bileyim bir daha geri dönmeyeceksin
Ya da gitmeyeceksin
Belki o zaman
Belki….
Şaşırmak dedikleri ruh halim
Belki….

Ya da
Şaşırt yine her zamanki gibi.

Ver ellerini
Yakamoz düşsün gözlerine

Ya da
Başımı yaslasam dizlerine
Bilmiyorsun
Temmuz’da bile
Üşüyorum gözlerine bakmazsam

Bilmiyorsun,
Nasıl bir ince sızıdır bu
Cayamam
Ne senden ne de İstanbul’dan

Bilmiyorsun,
Caymak için çok gencim

10.07.2007 (G.S.)