Cam Kırığı Şiiri - Ömer Sevim

Cam kırığı kalbimin parçalarını topluyorum usul usul
Yeniden oluşturmak için kirlenmemiş bir yüreği
Biliyorum zor tekrar bir kalp yaratmak ama.. boş ver
İyisimi yerinde kalsın kırıklarım öylesine.
Yerinde kalsın can evimden vuran sancılarım
Yorgunum. Artık koşamıyorum ve eskisi kadar
Anlam vermiyor şarkılar. Eskisi kadar güzel yazılmıyor şiirler

Gittiğim her yerde bir yanımı bıraktım.
Bir yanım baharken bir yanım zemheri bir kıştı
Şairin tabiriyle.
Yaşadığım her aşka dair bir çentik attım kalbimin tahtasına.
ve nihayet yer kalmadı kalbimde. Sığmıyor artık ruhuma hiçbir şey.
İşte bu yüzden cam kırığı kalbin parçalarını topluyorum.
Bu yüzdendir şarkıların bir ok gibi saplanması kalbime.

Arkamda hep bir hüzün tablosu kaldı
Ve
Suretimde belirsiz ifadeler
Günahkar bir rahip kadar pişman olsada yürek.
Düşünüyorum şimdi kaç kere yıkansam bir Hintli gibi
Ganj denilen nehirde arınır kirlenen acılı ruhum.
Ve hangi yıkık mabet önünde açsam nasırlı avuçlarımı
Semaya doğru.hangi şehrin yağmurların da ıslansam ölesiye
Uslanır kalbim.

Aşınan yüreğimde kalacak yine de her şey
Ve gittim her yerde benimle gelecek bu dağ gibi sırlar
Son durağı bile biliyorum.
Ser verir
Ama
Veremez sırrı bu yürek.
Bir yağmur sonrası yeşeririm belki güzel umutlarla.
Ben de kurarım belki de kendimce yaralı düşler
O dem belki ben de gülerim bir sır gibi saklanmaz
Belki
Gülüşlerimin arkasında hüzünler.
Toparlanır o dem belki cam kırığı yüreğim..