Cam Kırığı Şiiri - Sinan Köseoğlu

"Yakup" geçiyor at arabasıyla caddelerinizden,
Küçük adamları görüyor,
Büyük boy aynaları satın alırken
Dilenci maşrapasını bırakarak kaçıyor görüntüden
"Yakup" "Yusuf"u terkediyor, çağrılmamış sonsuzun belleğine
Az ötede
Bir çift organ,
Sokak çocuğu döllüyor karanlığa
Olup biteni seyreden yıldız,
Bir göktaşının altında eziliyor
Dönüyor dervişliğine şair
En büyük yağma, en büyük yıkımı,
En büyük yıkım, en büyük başlangıcı hazırlıyor
Bilgi; mitosunu aramaya mahkûm kalıyor
Bedenlerini yitirdiğinden tanrı
İlkelliğine dönemiyor