Cam kenarı yanlızlığı

Cam kenarına kurulu sandalyem
Odamın ortasında salınan ağaç gölgesi
Yüzümü okşayan ayın yorgun ışıkları
Karanlığı süsleyen yıldızlar
Her şey tastamam yerli yerinde ve olması gerektiği gibi
Ve sen geliyorsun gün batımıyla
Üstün başın Özlem yüklü
Bakışlarında hüzün var
Karşı bahçenin çiçekleri arasında
Sırtın duvara dayalı ellerinde anılar
Ne sana bakmaya doyuyor gözlerim
Nede sana dokunuyor ellerim
Avaz Avaz sana ulaşmaya çalışıyor yüreğim
Sonra ... Sonra yürüdüğümüz yollar geliyor aklıma biraz mahçup biraz yorgun biraz utangaç ve mutlu
Yani herşeyden biraz biraz
Ve Ellerinin sıcaklığı okşuyor ruhumu en kuytuya gizlenmiş çocukluğumun sevinci sarıyor içimi
Birden dünya toz pembe oluyor elimde kağıt helva
Renkli balonlar peşinde koşuyor umutlarım
Ve Bir yudum demli çaydan alana kadardı
mutluluk
Sen yine karşı bahçenin çiçekleri arasında
Ben cam kenarı yanlızlığında ...

25.09.2022