Cam Kenarı Şiiri - Nezaket Toraman

Tut ellerimi gözlerime bak.
İşte hayat orda dedim..
Göremedi..
Sevgiyi yükledikçe yüreğine.
Arsız bakışların gölgesi düştü
Bir hıyanetin koynunda bırakıp
Gitti sevdayı.
Çok bulduğunu sandı bunadı,
Vaz geçemedi aramaktan.
Habire daha iyisi olsun derken
Hiç olmaza saplandı.
Sevgi her zaman ızdırap çeker,
Hiç bir zaman ne gücenir
Nede intikam alır.
Yoruldum tükendim.
Hep cam kenarını seçtim bu yüzden
Başımı yaslayacak bir yerim olsun diye.
Sonsuzluğa açıldı tüm yollarım
Bitiremedim..
Acıları yaşamaya alıştı gönül
Sevgi gibiyim,ne intikam alabilirim
Nede güceniyorum hayata.
Artık uzak sevgiden aşktan uzak
Kırık bir kalple umutsuz
yalnızlığı kendime eş seçtim.
Başımı yaslamak için,
Hep cam kenarını seçtim..