cam kenarında beklemeyle geçti ömrümüz
çünkü hep bir beklediğimiz
hep bir gelmek bilmeyenimiz oldu
günümüze güneş
ömrümüze eş bildiğimiz
bir selamına tüm çektirdiklerini sildiğimiz
cam kenarında beklemeyle geçti ömrümüz
uğruna uykuları heba ettiğimiz
ağız dolusunca gülmeleri unutup
dost meclisinde ki kahveleri soğutup
fallardan müjde beklediğimiz
cam kenarında beklemeyle geçti ömrümüz
gelir mi gelmez mi demeden
uğruna ömür tükettiğimiz..........
Para değil insan biriktirmeli..
Ama ne sulu beyinlileri,
ne de katı gönüllüleri.
Kayıt Tarihi : 27.9.2016 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ah Min-el Aşk
