Câm-ı şarâb la’l-i lebüñ mübtelâsıdur
Şol bûseler ki andan alur kan bahâsıdur
Rişteyle baglayup lebin ol şûh didi kim
Mihmân-ı hvân-ı vasluma bu diş kirâsıdur
Hatt-ı ruhuñ ki dahı hicâb-ı hafâdadur
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Şarabın kadehi dudağının kırmızısının müptelasıdır
Şu bûseler ki kan parasını ondan alırlar
İplikle bağlayıp dudağını, o şah dedi ki
Kavuşma hanımın misafirine bu diş kira olarak kabul edilir
Yüzünün yazısını gizli bir perde kapatır
Aşk ehlinin efendiler bu görünmez belasıdır
Aşk güvercininin baş meskeni öyle yüksektir ki
Benim başım onunkinin yanında şahin yuvası gibi alçak kalır
Bâkî söz ülkesinde seninle savaşacak kimse yok
Üstün tabiatın mükemmel şakıyan bir hümâ kuşudur
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta