CaM FeRYaTLaRı Şiiri - Mine Özdemirtaş

Kapat gözlerini....... Çengelköy de bir akşam üstünü düşle,

Ellerin ceplerinde olsun ve tüm heveslerin avuç içlerinde.
Sırtın dik başın ilerde öylece yürü salınarak ağır ağır.
Bir de şarkı mırıldanmazsan var ya inan ki hatırım kalır.
Islık çalmayı bilmezsin. bilmezsin bilmesine de....
Uzat dudaklarını..... kıvır dilini..... benim için yeniden dene.

Kirpiğin takılı kalmadan mevsimsizliği giyinen bahçelere
en güzel bakışını süz gözbebeğinden.
Tırmanırken soluğun tutunuverecekmiş gibi en yüksek balkona
bırak yüreğini avazı çıktığı kadar gümbürdesin
Sen; o, yarı çapkın yarı mahçup gülümseyişini iliştirerek yakana
ya bağışla ya da soy geçmişi kabuğundan çıplak kalsın sana ne.
Un ufak et, dilim dilim ayır hüzünleri,tane tane dökülsün yerlere
Hafifle.

Sonra;
Bir tahta sandalyeyi çekip çınarın uzayan gölgesine
seslen garsona... 'ince belli cam bardak / demli olsun'
Dirseklerini yaslayarak seni sen kadar tanıyan o masanın üstüne.
üç şeker at karıştır iyice
Hiç aldırma, duymazdan gel
Kaşığından çıkan incinmiş cam feryatları yayılsa da geceye

Kapat gözlerini.. Çengelköy de bir akşam üstünü düşle

Ve mümkünse
Dalgıçlar için bir işaret koy
Güneşin denize düştüğü yere.

08/01/2008